Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Corona.
Hoe dan ook gaat dat de geschiedenisboeken in
die ongekroonde koning
met grote invloed op het leven van de hele wereld.
En dus ook op ons leven, al is het bij iedereen weer anders.
En hoe zit het dan met ons geloofsleven?
Ik vermoed ook bij iedereen weer anders.
Misschien was je aanvankelijk juist erg bezig
met geloof en kerk,
met de verbinding zoeken met God en de ander,
maar lukte het niet om die energie
van het begin vast te houden.
Leek je op dat zaad uit het verhaal van Jezus dat snel opkwam,
maar geen wortel had geschoten?
Misschien waren er teveel
andere zorgen en
andere dingen aan je hoofd
en concentreerde je je vooral op het leven
in je huis, op je werk, met je allernaasten.
Als dat zaad dat tussen de distels terecht kwam
en geen ruimte kreeg?
Misschien merkte je
dat je geloofsleven wel op een erg laag pitje kwam te staan
raakte je teleurgesteld in de kerk, de ander, God, jezelf…
Als dat zaad dat onverhoeds door de vogels
werd meegenomen?
Maar misschien betekende corona voor jou
juist een prima voedingsbodem
om je geloof te laten groeien en bloeien.
Ontdekte je het belang van de kerk voor jezelf.
Als dat zaad dat in goede grond viel en rijkelijk vrucht droeg?
Ja mensen zijn verschillend. Reageren verschillend.
Natuurlijk gaat deze gelijkenis niet over onze reacties op corona.
Maar een van de dingen die deze gelijkenis van de zaaier
zeker ook wil doen is als het ware laten zien hoe verschillen
gewoonweg te verwachten zijn.
Want ook in de dagen van Jezus
ook in de dagen van de evangelist Matteüs
en die van die eerste kerkelijke gemeenten
zag men verschillen.
De één wees het Evangelie af,
de ander begon enthousiast,
maar hield niet vol bij beproeving en vervolging,
en bij weer een ander verstikte
de verleiding van rijkdom en andere wereldse dingen de groei.
Dat is zoals het gaat
als er gezaaid wordt
op de akker
en ook als er gezaaid wordt
op de akker die de wereld is.
Nu kan dat naast verhelderend eerlijk gezegd enorm verlammend werken.
Want wat heb jij voor invloed op waar het zaad valt?
Het is immers de zaaier die zaait, niet jij.
Lekker is dat als je dan per ongeluk op de weg, op de rotsen
of tussen de distels terecht komt.
En dan? Pech? Voorbestemming? Uitverkiezing?
Ja voor we het weten trekken we een gelijkenis als deze
helemaal uit zijn verband
en word je er niet blij van,
maar boos of zelfs bang.
Wat is dat voor God die alles bepaalt
alles voor jou bepaalt?
Dat is in ieder geval niet de God van de Bijbel
zo is mijn overtuiging.
Als ik naar Jezus kijk zie ik een andere God.
Iemand die ons niet vastpint
maar ons wil laten groeien,
niet iemand die ons aan de kant schuift
maar juist opzoekt.
Zo’n schilderij van de zaaier
daar word ik juist blij van.
Het vertelt van hoop, verwachting,
overvloed, toekomst,
groeikracht, mysterie, verwondering.
Ja, de bedoeling is dat wij blij
worden van het beeld van de zaaier.
Want wat strooit de zaaier zo rijkelijk rond?
Wat wordt er eigenlijk bedoeld met het zaad?
Het evangelie?
Het geloof?
Nou, het is breder.
Het zaad dat is, zo zegt Matteüs, ‘’het woord van het koninkrijk’’.
Het woord van het koninkrijk.
Het koninkrijk is waar het om draait bij Matteüs.
Het is dat gebied wat niet op de kaart is aan te wijzen
maar waar een heel andere koning dan corona de kroon draagt
en invloed heeft en wíl hebben op hoe er wordt samengeleefd:
in vrede met elkaar, jezelf, God en de natuur.
Waar dat gebeurt is het Koninkrijk er.
In geloof zeggen we dat dit Koninkrijk er al is
maar nog wel maar ten dele, soms zeer ten dele,
maar dat ooit deze aarde helemaal nieuwe wereld zal zijn
als dit Koninkrijk.
In geloof zeggen we ook dat Jezus in eigen persoon
dit Koninkrijk belichaamde
als de van Godswege gekroonde koning
op deze aarde.
En die wendt al zijn invloed aan
om ons op het spoor van dat Koninkrijk te brengen.
Als we willen weten wat dat gezaaide
‘’woord van het koninkrijk’’ concreet betekent
hoeven we alleen maar
hoofdstuk 5 tot en met 7 op te slaan,
de bergrede.
Waar we leren hoe de zachtmoedigen
het land zullen bezitten,
de vredestichters kinderen van God
genoemd worden.
Waar we leren hoe
oog om oog en tand om tand
in het Koninkrijk
plaats maakt voor je linkerwang toekeren
als iemand je op de rechterwang slaat.
Waar we leren over
niet oordelen opdat je zelf niet geoordeeld wordt
en wat jij niet wilt dat jou geschiedt
doe dat vooral ook een ander niet.
Ja Jezus weet het goed te brengen
in woorden en in daden:
zo is het leven met God en met elkaar
zeg maar in Gods Koninkrijk bedoeld.
Hij strooit het kwistig rond
zaait het waar het maar kan
op heel Gods akker;
en al valt maar een klein deel
in vruchtbare bodem,
dat is meer dan genoeg.
Want het zaad van het koninkrijk
is wonderzaad,
een klein beetje is al genoeg
om heel veel goeds tot stand te brengen.
Jezus zaait het rond en rond
weet het goed te brengen
in woorden en in daden:
God liefhebben en je naaste als jezelf
en zo God Koning laten zijn over je leven.
Maar dat neemt onze vragen niet weg:
als God koning is waarom
nemen dan zoveel anderen
de macht nog over?
als het Koninkrijk er is
waarom zien we er dan zo weinig van?
Al onze vragen mogen er zijn
en ze leren ons
dat de wereld van het geloof
en de wereld van God en Zijn Koninkrijk, hoe concreet ook,
ook altijd iets onbegrijpelijks houden
altijd iets van een mysterie houden.
En juist als Jezus wil leren over
die geheimen begint hij te spreken
in beelden, voorbeelden,
verhalen, gelijkenissen
zoals deze van de zaaier.
Zo cirkelen we om het geheim, scheren er soms rakelings langs,
zonder het helemaal te kunnen begrijpen.
Het grappige is dat juist dat woord ‘’begrijpen’’
juist hier veel terug komt.
Want wanneer valt het zaad in goede grond?
Als we het woord horen én begrijpen.
Nou nou.
Alsof iemand van ons dat zou kunnen..
Maar ons wordt niet het onmogelijke gevraagd.
Iedere gelijkenis is juist bedoeld
om duidelijk te maken
wat er wel mogelijk is in geloof en leven.
Zoals ook nu:
het gaat niet om horen en begrijpen hoe het zit
maar horen en met je hart begrijpen wat er voor jouw leven inzit
het is met je oren horen
met je hart tot je nemen
en vanuit je hart ernaar léven.
Nee, je hoeft zelf het zaad niet te maken
je hoeft ook zelf het geheimzinnige groeiproces niet te sturen
maar je mag wel werken aan een vruchtbare bodem
bij iedereen weer anders
de een moet die steen van zijn eigen hart wegnemen
de ander die blokkades op de weg of dat verstikkende onkruid.
Het kan nooit kwaad om je eigen leven
en ook je eigen geloofsleven
kritisch tegen het licht te houden
ook wat corona daarin voor invloed heeft.
Maar als je dat doet vanuit deze gelijkenis
kan daar ook weer een ander , verrassend licht opvallen.
De vraag is immers niet
ben ik meer of minder geloviger of kerkelijk geworden,
maar de vraag is:
heb ik het woord van het Koninkrijk
gehoord én echt begrepen?
Misschien ontdek je dan ook andere dingen:
dat hernieuwde contact
die verdieping van de band in je gezin
je dankbaarheid voor die trouwe zorg van die ene
de relativiteit van geld en goed
je liefde voor natuur en milieu
je passie voor een samenleving waarin black lives matter
je concrete inzet voor dat goede doel
de teksten die je schreef
de schilderijen die je maakte
die nieuwe creatieve mogelijkheden
de heilzaamheid van rust en concentratie..
Al die dingen dus die ontstaan
als het woord van het Koninkrijk
gehoord én met het hart begrepen wordt.
En die dingen noemen
we in geloofstaal:
vruchten.
Want dat is wat er van komt
als het zaad in goede bodem valt.
Vruchten waar niet alleen jij
maar ook die ander van leven en genieten mag.
Jezus roept ons met zijn gelijkenis
zoals altijd op om kritisch naar onszelf te kijken
maar nooit om te min te denken van onszelf:
we mogen vruchtbare bodem zijn
telkens weer opnieuw
het zal vast wel weer eens
op rotsachtige bodem vallen
op de weg
of tussen de distels
Maar je mag altijd opnieuw beginnen
want de zaaier zaait niet maar één keer
maar blijft maar zaaien en zaaien
zijn vergeving
zijn genade
is eindeloos
Jezus roept ons vooral ook op nooit te min te denken
van de kiemkracht van het woord van het Koninkrijk
het wordt gezaaid en gezaaid
tot heel deze aarde vrucht zal dragen
Amen